با توجه به اینکه در چند هفته اخیر کشور با بحرانهای متعددی روبهرو شده است و نتیجه مثبتی از مدیریت این بحرانها به دست نیامده است، به سراغ عبدالرضا عزیزی، که سابقه ریاستکمیسیون اجتماعی مجلس را نیز دارد، رفتیم. وی نیز مانند همه مردم به این مدیریت اعتراض دارد و معتقد است وجود متولیهای فراوان در عرصه مدیریت بحران سبب شده است تا کشور در زمان لازم با مشکلات فراوانی روبهرو شود. متنگفتوگوی ما را با این نماینده مجلس دهم در ادامه پیمیگیریم.
آیادر کشور ما مدیریت بحران به درستی صورت میگیرد؟
مدیریت بحران در کشور ما با مشکلات مختلفی از نظر زیر ساختی و مدیریتی رو به رو ست. اولین اشکالی را که می توان به آن وارد دانست جدایی مسئولیت پاسخگویی و دریافت بودجه آن از یکدیگر است. بودجه این مجموعه به دست معاونت برنامه ریزی رییس جمهور و مسئولیت پاسخگویی به مشکلات بر عهده وزارت کشور است که این موضوع خود آغازگر مشکلات دیگر خواهد بود.
مدیریت بحران تا چه میزان با معیار های روز دنیا فاصله دارد؟
با توجه به شرایط روز دنیا و امکاناتی که در بحران ها برای مبارزه با مشکلات به وجود آمده و استفاده می شود، کشور ما توانایی لازم را ندارد و این امکانات در کشور ما فراهم نیست. برای مثال ما هواپیما و هلیکوپتر لازم برای مهار آتش سوزی نداریم. در روسیه که ده برابر ایران وسعت دارد وزارت کشور روسها در تمام نقاط این کشور دوربینهایی جهت کنترل وضعیت نصب کرده است تا در صورت مشکل به راحتی بتوانند به آن رسیدگی کنند. از سویی دیگر این کشور خلبان هایی را به خدمت گرفتهاست که به صورت آماده به پرواز داخل هواپیما هستند و در صورت نیاز در بازه زمانی بسیار کوتاه خودشان را به محل حادثه می رسانند.
در موضوع مدیریت بحران، مسائل اقتصادی مطرح است یا بحث های کارشناسی و تخصصی نیز دخیل هستند؟
بسیاری از موارد به مادیات و پول مربوط نمی شود. برای مثال در بسیاری از موارد باید فرهنگسازی های خاصی صورت گیرد. در تهران ما می دانیم بعد از وقوع حادثه و بحران، شهر قفل خواهد شد. چرا هیچ اقدامی برای ایجاد مسیر ویژه آتشنشانی در همه جای تهران صورت نمیگیرد. به نظر من با توجه به ویژگیهای شهر تهران این قبیل طرحها نیاز به پول ندارد و مدیریت مطلوب می خواهد.
اگر بحرانی مانند زلزله در تهران رخ دهد چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
نمی توانیم دقیق بگوییم که شهر تهران چه جمعیتی دارد. چه میزان اتومبیل و موتور سیکلت با چه استانداردی در تهران می توانند حرکت کنند و نبود مدیریت واحد از معضلات جدی کلان شهرها در هنگام بحران است. اعضای شورای شهر قبل از انتخابات در مورد این موضوعات شعار می دهند اما بعد از ورود به شورا این مساله را فراموش می کنند. مشکل اصلی ما این است که مدیریت واحدی که یک نفر در آن تصمیم گیر باشد، نداریم.مدیریتی که هم میتواند هزینه ها را کاهش دهد و هم موجب می شود در هنگام بروز حادثه، میزان خسارات کاهش یابد. به نظرم یکی از مشکلات اصلی ما این است که در وقوع بحران، متولی مشخصی نداریم و ممکن است نمایندگان بخش های مختلف در محل حادثه حاضر شوند اما با توجه به نبود مدیریت یکپارچه به طور حتم نمی توان در صورت بروز حادثه آن را به خوبی اداره کرد.
تصمیمات و برنامه های مسئولان دولتی درمورد جایگاه مدیریت بحران در کشور چیست؟
مدیریت کلان شهر هایی مانند تهران، اصفهان، مشهد و تبریز نباید به شکل مدیریت محلی باشد. در این نقاط ،بحث ملی مطرح است و دولت، مجلس و شهرداریها باید تصمیم واحد بگیرند و در چارچوب آن، یک برنامه ریزی مشخص برای پیشگیری از آسیب ها در حالت بحران داشته باشند .البته فکر نمی کنم تا این لحظه جلسه ای با این عنوان تشکیل شده باشد. دولت نه تنها بودجه شهرداری تهران بلکه سهم کلان شهرها را به طور کامل پرداخت نکرده است تا بتوانند زیر ساختها را مناسب سازی کنند و این به مشکلات اضافه میکند.
چهارشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۵
ثبت دیدگاه